Keutamaan surah al-Fatihah
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رافعِ بنِ المُعلَّى رَضيَ الله عَنْهُ قَالَ : قَالَ لِي رَسُولُ اللهُ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :
أَلَا أُعَلِّمُكَ أَعْظَمَ سُورَةٍ فِي الْقُرْآنِ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ مِنَ المَسْجِدَ ؟
فأَخَذَ بِيَدِي، فَلَمَّا أَرَدْنَا أَنْ نَخْرُجَ قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّكَ قُلْتَ لأُعَلِّمَنَّكَ أَعْظَمَ سُورَةٍ فِي الْقُرْآنِ ؟ قَالَ :
الحَمْدُ للَّهِ رَبِّ العَالَمِينَ هِيَ السَّبْعُ المَثَانِي، وَالْقُرْآنُ الْعَظِيمُ الَّذِي أُوتِيتُهُ .
رَوَاهُ البُخَارِيّ
Dari Abu Said, yaitu Rafi' Ibn al-Mu'alla ra. berkata: Rasulullah saw. bersabda kepadaku:
Bagaimana jika kuajarkan kepadamu surat yang paling dalam al-Quran sebelum kamu keluar dari masjid?
Kemudian Beliau saw. mengambil tanganku. Ketika kami hendak keluar, aku berkata: Ya Rasulullah, engkau tadi berkata: Aku akan mengajarkan kepadamu surat yang paling dalam al-Quran. Beliau saw. bersabda:
Alhamdulillahi rabbil-'alamin (al Fatihah) adalah tujuh ayat yang dibaca berulang-ulang, dan yang disebut al-Quran al-'Azhim yang diberikan padaku.
(HR al-Bukhari)
Hadis sahih, diriwayatkan oleh al-Bukhari, hadis no. 4114, 4280, 4334 dan 4622; Abu Daud, hadis no. 1246; al-Nasa’i, hadis no. 904; Ibn Majah, hadis no. 3775; Ahmad, hadis no. 15171 dan 17177; al-Darimi, hadis no. 1454 dan 3237.